Drents Friese Wold Marathon – Diever
door Eelco Hoogeveen
Op 14 maart werd de Drents Friese Woldmarathon georganiseerd. Op de maandagavondtraining hadden Anke Peterson, Lutsen Wijma en ik afgesproken om met z´n drieën naar Diever te gaan. Op weg naar Diever werd het weer steeds beter. Regende het een paar druppen bij vertrek in Blija, in Diever scheen een waterig zonnetje. Na een kop koffie, even inlopen, en daarna naar de start. Anke en Lutsen deden de 28 kilometer en starten om 12 uur. De marathon waarin ik meedeed startte een kwartier later.
Na twee ronden door het dorp ging het parcours de bossen in. Het eerste stuk tot 6 kilometer heb ik samen met Jappie Doller opgelopen. Hierna nam Jappie een voorsprong. Bij kilometer 16 wordt ik gepasseerd door de latere winnaar Jerzij Kasemier uit Groningen. Omdat ik mij had voorgenomen op hartslag te lopen haak ik niet bij hem aan.
Op het halve marathonpunt had ik op de heenweg een flesje drinken in de berm gelegd. Al lopende drink ik dit flesje eerst voor de helft leeg. Een kilometer verder kom ik familie tegen. De jaarlijkse neven en nichtendag van mijn moeder wordt dit jaar in Appelscha georganiseerd. In het programma is een wandeling opgenomen die langs het parcours gaat. Even later – op het 25 kilometerpunt – kom ik Jappie tegen. Ik loop even met hem op. Later versnel ik het tempo wat. Bij de finish hoor ik dat Jappie helaas met een liesblessure uit heeft moeten stappen.
Omleiding
Bij kilometer 28 zie ik een pijl naar links richting kale duinen. In 1e instantie denk ik dat de organisatie het parcours ten opzichte van vorig jaar iets heeft gewijzigd. Als ik na 200 meter bij een splitsing kom zonder pijl begrijp ik dat ik niet op de goede route zit.
Bij kilometer 28 zie ik een pijl naar links richting kale duinen. In 1e instantie denk ik dat de organisatie het parcours ten opzichte van vorig jaar iets heeft gewijzigd. Als ik na 200 meter bij een splitsing kom zonder pijl begrijp ik dat ik niet op de goede route zit.
Ik twijfel tussen teruglopen of op de splitsing naar rechts gaan. Ik kies voor het laatste. Na een paar honderd meter ga ik weer iets naar recht en vervolgens weer links. In de verte zie ik bij het fietspad weer een parcouspijl op een boom. Ik vermoed dat een groep kinderen die bij de ingang van de kale duinen stond te wachten aan de pijl gezeten heeft. Toen ik erlangs liep ving ik iets op van “dat kun je niet doen“.
Op het parcours bedenk ik mij dat ik misschien wel een stukje heb afgesneden en hoop dat ik niet voor de koploper op het parcours ben gekomen. Thuis blijkt dat ik bij kilometer 29 weer op het parcours en een paar honderd meter extra gelopen heb doordat ik eerst naar links ben gelopen en vervolgens twee maal naar rechts.
Onderweg besluit ik om als ik bij de finish ben het voorval te melden. Daar blijkt dat de volgende lopers gelukkig wel goed gelopen zijn. Op kilometer 33 kruist het parcours opnieuw de weg waar we langs de heenweg langs zijn gereden. Ook hier had ik een flesje drinken neergelegd. Dit flesje ligt er niet meer. Het zal waarschijnlijk door een milieubewuste verkeersregelaar weg zijn gehaald.
Gelukkig heb ik nog een klein flesje drinken aan de drinkgordel. Bij kilometer 36 hoor ik zeggen “dit is nummer 2“ en weet ik dat het verkeerd lopen geen gevolgen voor de 2e plaats heeft gehad.
Bij kilometer 40 zie ik dat de hartslag is gezakt tot onder het niveau dat ik had voorgenomen. Ik probeer weer wat te versnellen en haal met de voorgenomen hartslag de finish in 3:02:49.
De tijden van Lutsen en Anke zijn respectievelijk 2:09:47 en 2:42:07.