Zaterdag waren er veel Nederlanders en ook een groot aantal SV Frieslandleden actief in het prachtige Teutowald.
Onder werkelijk prachtige weersomstandigheden werd er gelopen over verschilende zware heuvelachtige cross parcoursen.

Hieronder een verslag van Johan Veninga en de uitslagen  van de  SV Frieslandleden.

Strijd met 2 elementen

We zitten met 25 mannen en vrouwen in de Raststätte Emst-Vechte. Een koffiepauze, onderweg naar Lengerich waar vandaag de Teutolauf wordt gehouden. Naast me probeert een medeloper met een plastic roerstaafje zijn taartje te eten. Het snijden lukt, maar na 5 oplepelpogingen gaat hij toch naar de kassa om een vorkje te halen. Mijn schoteltje is al leeg. “Suiker”, meld ik bijna verontschuldigend aan mijn tafelgenoot. En suiker kan ik gebruiken, want over een uurtje of 2 start ik voor de 12,2 kilometer over grotendeels onverharde paden met 180 meter hoogteverschil. Stipt kwart voor 12 vertrekken we weer en een uurtje later zijn we op de plaats van bestemming.

De Teutolauf kent 3 afstanden: de Teutolauf zelf, over 28 kilometer, een Jedermannlauf over 6 kilometer en de populairste afstand is de al genoemde 12,2 kilometer, genaamd ‘Waldlauf’. Mijn strijd vandaag kent 2 elementen: mijn tijd van vorig jaar verbeteren én het verslaan van collega Anton, met wie ik al jaren om overwinningen strijd. Hij was hier vorig jaar het snelst, maar dit jaar ben ik goed getraind en heb ik elektronische hulp in de vorm van een gps. En dit jaar zijn de weersomstandigheden super: niet te warm of koud, weinig wind en bovenal droog. In korte broek wachten we, in het zonnetje, op het startschot wat met Duitse gründlichkeit om 10 over 2 wordt gegeven.

Ik begin rustig. Het is druk en echt hardlopen lukt ook nog niet. Anton zie ik met grote passen zigzaggend meter-voor-meter bij me weglopen. Ik kijk op mijn Gps: 12,5 – 13 kilometer per uur. Dat moet voldoende zijn om mijn doelen vandaag te halen. Na een kilometer is het veld uiteen getrokken. Voor me zie ik Anton lopen, maar hij loopt niet meer uit. De tweede kilometer gaat in 4 minuut 49 seconden. Volgens de elektronica lig ik dan 15 seconden voor op schema. Er volgt een kort stukje met een klim en dan verlaten we voorlopig het asfalt. Op de grijze, onverharde weg temporiseer ik een beetje. Ik weet namelijk wat er gaat komen en ik ga mijn adem zo meteen nodig hebben. Nog net zie ik voor me Anton linksaf slaan, het bos in. Ik schat zijn voorsprong op een dikke 200 meter. De klim die volgt start op 109 meter hoogte en eindigt 1,5 kilometer verderop op 232 meter hoogte. 8,2 % gemiddeld moet te doen zijn, maar helaas is de onverharde klim niet egaal van beneden naar boven. Links en rechts zie ik mensen wandelen, ik kan nog hardlopend omhoog. Voor me zie ik in de verte Anton wandelen. Zijn voorsprong is nog 100 meter. Hij begint weer te rennen, maar op het laatste stuk (volgens de organisatie 15%) wandelt hij opnieuw. Als hij boven is, zit ik er nog maar 50 meter achter. Bovenop kronkelt de weg verder het bos weer in, waardoor ik hem uit het zicht verlies. Natuurlijk, hij was eerder boven dus zal zijn voorsprong toegenomen zijn. Maar verderop is de ravitaillering waarvan ik zeker weet dat hij daar zal stoppen. En als hij daar nog staat, dan ga ik erop en erover! Helaas. Hij is al weg. Ik drink al wandelend 2 slokjes water en vervolg mijn jacht. In de afdaling stort ik mij met grote passen naar beneden. Het is een stuk minder risicovol dan vorig jaar. Toen was alles drijfnat, nu vinden mijn voeten op de droge bosgrond overal grip. Stap, stap, spring, over boomwortels, linksaf, stukje omhoog en dan weer verder, door een geul. Mijn heupen schreeuwen om genade. Ik durf niet op de klok te kijken. Stiekem zie ik snel 17 per uur staan. Dat is niet genoeg! Nog grotere stappen, maar mijn lijf zit aan zijn limiet qua kracht om de klappen op te vangen. Het asfalt wat volgt is aangenaam. Nog 3 kilometer. Een blik op de klok. Ik lig nu ruim 2 minuten achter op mijn geplande tijdsschema van 59 minuten en 18 seconden. Dat ga ik niet halen, zelfs met de beste wil niet. Eenmaal uit het bos, in de U-bocht, zie ik verderop Anton weer lopen. Hij heeft met zijn grote passen net zo snel gedaald als ik. “Kom op!”, roep ik tegen mezelf. De tiende kilometer pers ik er in 4 minuten en 24 seconden uit, maar daarna is de afdaling toch echt ten einde. De laatste 2 kilometer zijn vals plat. Mijn grote concurrent ben ik kwijt tussen alle lopers. Of ik wil het niet meer weten, nu ik besef dat ik hem niet meer bij ga halen. 4:48 is het oordeel van de gps over kilometer 11. Ik tel het op bij de ruime 56 minuten die ook op het scherm staan. Onder het uur lopen gaat dus ook niet meer lukken. Berusting. Het loopt hartstikke lekker. Soepel zelfs, voor mijn gevoel. Ik loop in de zon en weet dat ik best een goede tijd aan het neerzetten ben. Een prima gedoseerde aanloop, de klim kon ik hardlopend boven komen, de gevreesde afdaling heb ik goed genomen en nu loop ik de laatste kilometers zonder volledig kapot te gaan naar de finish. Die volgt in 1 uur en 47 seconden. Ruim 5 minuten sneller dan vorig jaar.

Ik heb 15 tellen nodig om op adem te komen en ga dan op zoek naar Anton. Die komt aanlopen met twee (alcoholvrij) biertjes in zijn hand. Ik feliciteer hem met zijn overwinning. De strijd is in zijn voordeel beslist en toch kan ik alleen maar tevreden terugkijken. Samen drinken we en praten we na over de loop en langzaam druppelen ook de rest van de collega’s binnen. Half 6 vertrekken we weer uit Lengerich en na een tussenstop voor een warme maaltijd in Gasthof Giese te Meppen, word ik tegen elf uur op de carpoolplaats in Wolvega afgezet. Een lange, gezellige en sportieve dag eindigt een half uur later. Het napraten houden we kort, het bed ligt te lekker om mijn ogen open te houden. Met een laatste gedachte aan vandaag en hoe ik volgend jaar wél de overwinning ga pakken, val ik in een heerlijk diepe slaap.

1603  Peterson       Anke       1950        3:17:46      3:16:54    819     3      129         W60

22de Bruin           Femme       1953        3:23:11     3:22:16   847    66       704        M55

12,2 km Waldlauf

6 km JEDERLAUF

  3019Bouman                   Iris               1947         33:09            33:07       7      119             W60

12,5 KM WANDELING