Van hardlopers naar wandelaars
In januari kwam ik, Femme dus, op het idee om te gaan wandelen de tocht der tochten. Nijmegen leek me wel wat vertelde ik op de baan waar ik ook wel eens train bij Andries en bij Miranda. Hee, zij Jan v/d Hoek, dat lijkt mij ook wel wat. Een nieuwe uitdaging. Zo gezegd zo gedaan, alleen ons tempo lag niet zo als bij de echte wandelaars. Geeft niet zij ik wij komen er ook wel was mijn motto.
Ik had mij afgemeld voor Nijmegen want mijn dochter meldde dat ze zwanger was. In dezelfde week dat de Nijmeegse was werd het kind geboren. Ja dat kon ik niet maken… werd voor het eerst opa . Ook Jan werd uitgeloot. Jammer maar we hadden de Friese Elfstedentocht nog. Op 31 mei begon het.
De eerst wandelroute meteen de langste; 50km van Leeuwarden naar Sloten.
Jan haalde mij vroeg. Om kwart voor vijf stond ie al voor de deur. We moet om zes uur in Sloten zijn, auto maar ergens neer zetten toen met de bus naar Leeuwarden. Om 7 uur werden we los gelaten nadat de voorzitter van de Elf Stedentocht nog een paar woordjes had gesproken.
Het zijn net jonge honden niet te houden eerst even stempelen toen mochten we weg richting Sloten. Jan en ik liepen mooi ons eigen tempo. Jan; het lijk wel dat we stil staan zo snel lopen die gasten. Ik lachte maar wat en zij; laat ze maar vliegen Jan wij komen er ook wel ,maar we zijn Leeuwarden nog niet uit of het begon te regenen gauw de regen jas aan en het bleef maar regenen en we liepen maar rustig door en warempel werd het droog in Sneek. In Sneek kregen we soep dat smaakte goed zo gingen we rustig door je maak t gauw een praatje daar heb je als hardloper geen tijd voor. Mensen konden ook wel zien dat we hardlopers waren al wisten we nog niet hoe. Onderweg nog een beschuit met kaas gekregen was wel lekker, af en toe een geheime post onderweg. Altijd leuk wanner je wat bekenden tegenkomt; Arie en Dieneke en nog veel meer , we hebben heel wat af gepraat die dag. Om 5 uur waren we binnen even afstempelen toen naar huis.
Dag twee 45 km; weer vroeg op naar de volgende wandel route van Sloten naar Workum.
Hee de zon die schijnt weer. Om 7 uur starten. We gingen rustig van start maar de gasten liepen steeds harder ze hebben er zin in. Ook wij, alleen ons tempo ligt iets lager. Geeft niet wij komen er ook wel was en is ons motto. We gingen door het mooie natuurgebied van Oudemirdum mooi door de bossen en de zon kreeg ook meer macht. Even een pauze inlassen gauw de korte broek aan en door gelopen naar volgende plaats om een bakje soep te halen. Heerlijk zo’n bakkie soep. We kregen ook steeds meer fans.. kwam door die rugzak. Stond de Berenloop op we werden al gauw he daar heb je die berelopers. Ook al weer leuk is dat gratis reclame. Ook die dag was weer geslaagd ook weer 45 km in de knip zonder blaren.
Dag drie; Workum -Franeker ook weer om 7uur starten ook was de zon er weer. Gelijk de korte broek aan. We liepen nu van stad naar stad in mijn ogen zijn het gewoon dorpen hoor . Wat waren de mensen op gewekt zeg. Iedereen was vrolijk begon te zingen waande mij even in mijn eigen jeugd allemaal kinderliedjes erg leuk hoe ouder hoe gekker maar Jan en ik kachelden maar mooi verder in ons eigen tempo en ja daar was ie weer… kijk daar eens daar heb je die twee Berelopers ook weer even een babbeltje maken daar zijn we goed in of niet Jan en ze liepen weer verder maar wat was het gezellig onder weg. Mensen stonden langs de kant te zwaaien of ze stonden wat weg te geven koffie of drop was geweldig iedereen was blij ja je ziet niet elke dag zo veel mensen voorbij lopen en zulke blije gezichten. Ook deze dag was weer geslaagd om 4uur waren we weer binnen nu ook weer af stempelen
was bijna vergeten de fam kooistra stond ook ons aan te moedigen niet te vergeten JAN ZIJN VROUW had Jan ook even nodig geintje hoor Jan
Dag 4 de hel van het Noorden noemen ze dat van Franeker naar Dokkum was 45 km leek wat langer moesten veel in de wind lopen. Ook weer om 7uur van start. Mensen werden steeds vrolijker de haven kwam in zicht de sfeer was goed ja wat wil bij goed weer is men altijd vrolijk. Maar we gingen rustig verder in ons tempo 5km in het uur mensen prezen ons om dat rustig door gingen wij lieten ons niet gek maken.
We liepen rustig naar de Dokkumner Ee toe. We liepen nu dat hele stuk in de wid bij Birdaard zij ik tegen Jan ik hef mie nogt Jan kom op Femme nog 10 km mijn behoefte gedaan moet ook gebeuren toen een stukje bolle en wat drinken zij ik Jan ik ben er weer zo hebben deze tocht ook weer gehad ook nu weer veel reactie gehad op de rugtassen hee daar heb je alweer die bererelopers 17.00 uur waren we binnen.
Dag 5 het laatst stukje Dokkum -Leeuwarden 26 km een makkie
De laatste dag alweer wat gaat de tijd snel zeg als het gezellig is en het was ook gezellig, maar ik had een blaar boven op mijn teen en die is gaan zweren maar ik denk ik geef niet op pleister op en lopen maar voelde hem wel.
Ook nu scheen de zon wat hebben het weer getroffen wist niet dat Friesland zo mooi was ook deze tocht kwamen we door leuke plaatsen. Ook hier stonden veel mensen langs de weg met koffie of frisdrank of snoep was geweldig wat die mensen voor ons deden.
Nu naderen we Leeuwarden ik denk het zal wel zwart van de mensen staan, viel me wel tegen maar er stonden 1000 mensen ons toe te juichen maar niet heus alleen mensen die hun ouders die meeliepen maar verder heb er een goed gevoel aan over gehouden is leuk om een mee te doen hangt een leuk sfeertje en het was een leuke uitdaging Jan en ik hebben genoten en met mijn blaar is ook weer goed gekomen
Nou dit was het een verslagje van mijn belevenis van de ELFSTEDEN-WANDELTOCHT
FEMME DE BRUIN
